Yazarları art arda anarken, aslında onların yazdıklarını okuyup kendi zihinlerinde tekrardan yazanları da hep hafızama atıyorum. Bir yazarın başka metinlerini okumak gibi bir çevirmenin başka çevirisini görünce de heyecanlanıyorum. Çevirmenlerin ilgi alanları da -tabi düşünsel olduğu kadar maddi parametrelerde de belirlenebilir- okuma pratiğine kurucu bir işlev üstlenebiliyor. Bir örnek olarak, listemin tepelerindeki Işık Ergüden’in şahsında, daha önce hiç duymadığım bir yazarın, Arberto Caraco’nun “Kaos’un Kutsal Kitabı” üzerinde rastladığımda nöronlar birbirini çağırıverdi. Foucault, Guattari, Lefebvre, Bauman, Pessoa, Lévi-Strauss, Kropotkin, Sade, Löwy, Baudelaire, Galeano, Saramago vd. (nasıl oluyor tüm bunlar?) çeviren birisi başlığında “kaos” içeren bir metni çevirdiğine göre, bağlam hazır demek. Öte yandan çevirmen aşinalıkları için, ille de okumuş olmam gerekmiyor, kitapçı gezintilerindeki karşılaşmalar da bir mevzi kuruyor. Bazı yayınevleriyse çevirmenlerinin emeğini hasıraltı ettiğinden belki de okuduğum ama yaptıklarından haberdar olmadığım çevirmenler var. Günahı boynumdan sıyırıp, çekip çıkardım, oh. Ne güzel, üçüncü dereceden selüloit yakınlıklar. Şimdi bir düşününce, aklıma ilk gelenleri not alıp, ara ara geri dönsem, neler çevirmişler, neleri önemsemişler diye baksam iyi olur.
Işık Ergüden
Roza Hakmen
Tahsin Yücel
Fatih Özgüven
Ayça Sabuncuoğlu
Sabahattin Eyüboğlu
Ayça Sezen
Sıla Okur
Tanıl Bora
Avi Pardo
İlknur Özdemir
Ahmet Cemal
Seçkin Selvi
Aysel Bora
Orçun Türkay
Sabri Gürses